100. Rocznica Urodzin św. Jana Pawła II

 

MARYJNI PASTERZE.

 

„Czcigodny i umiłowany mój Księże Prymasie! Pozwól, że powiem po prostu, co myślę. Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża-Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności, rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej miłości, Twojego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła; gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, który związany jest z Twoim biskupim, prymasowskim posługiwaniem”.

 

 

Tak serdecznie i osobiście, do Prymasa Polski Stefana kardynała Wyszyńskiego, zwrócił się św. Jan Paweł II, wkrótce po swoim wyborze na Stolicę Apostolską. To był niezapomniany rok 1978 – „rok trzech papieży”. 6 sierpnia zmarł św. Paweł VI. Wybrany już w drugim dniu konklawe, Jan Paweł I, umarł nagle, po zaledwie 33 dniach pontyfikatu! A 16 października 1978 roku, papieżem zostaje św. Jan Paweł II.

Papieskie „Totus Tuus” (Cały Twój), zaczerpnięte z duchowości św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, dojrzewało w Polsce, obok prymasowskiego „Per Mariam ad Iesum” (Przez Maryję do Jezusa). Również tu należy szukać źródeł niezwykłej więzi obu wielkich Pasterzy Kościoła: Prymasa i Papieża. Ich przyjaźń, swymi korzeniami, sięga wielkiej miłości do Maryi, Matki Odkupiciela.

W maryjnej encyklice „Redemptoris Mater” (Matka Odkupiciela) z 1987 roku, św. Jan Paweł II wyjaśnia miejsca w Maryi w życiu Kościoła:

„Kościół (…) od pierwszej chwili „patrzył” na Maryję poprzez Jezusa, tak jak „patrzył” na Jezusa przez Maryję. Była Ona dla ówczesnego Kościoła i pozostaje zawsze szczególnym świadkiem lat dziecięcych Jezusa, Jego życia ukrytego w Nazarecie, gdy „zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała w swoim sercu” (Łk 2, 19; por. Łk 2, 51). Dla ówczesnego Kościoła i dla Kościoła wszystkich czasów Maryja była i pozostaje nade wszystko Tą „błogosławioną, która uwierzyła”: uwierzyła pierwsza”(RM, nr 26).

 

Wielcy pasterze pokazali całym swoim życiem, że - zaraz po Bogu - warto oddać pierwszeństwo Maryi. Że warto się od Niej uczyć wiary, ufności i miłości. Że warto naśladować Jej niezwykłą wrażliwość na Boga i na człowieka. Św. Jan Paweł II i Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński przekonują nas, że maryjna szkoła życia jest sprawdzoną w ciągu wieków i pewną drogą ku dojrzałości chrześcijańskiej.

Dziś, tj. 18 maja 2020 roku, przeżywamy setną rocznicę Urodzin Wielkiego Papieża, św. Jana Pawła II. Zamiast tradycyjnego „Sto lat” czy jego łacińskiego odpowiednika: „Plurimos annos”, niech wybrzmią słowa samego Solenizanta. To było ostatnie spotkanie ze Świętym Ojcem, przy oknie, na Franciszkańskiej w Krakowie, 17 sierpnia 2002 roku. W krótkiej, pogodnej refleksji nad upływającym czasem, nad starzeniem się, św. Jan Paweł II powiedział:

…Nic nie poradzimy. Jest tylko jedna rada na to. To jest Pan Jezus. «Jam jest zmartwychwstanie i życie», to znaczy — pomimo starości, pomimo śmierci — młodość w Bogu.

 

Maryjo, świętością piękna i wiecznie młoda w Bogu,

pokaż nam Jezusa.

 

Maryjo, przez którą widzimy Twego Syna,

bądź blisko nas.

 

Maryjo, cała oddana Bogu,

okaż się nam Matką. Amen!

 

 

 

W 100-lecie urodzin Jana Pawła II zachęcamy do skorzystania z bogactwa archiwalnych filmów i zdjęć poświęconych osobie św. Jana Pawła II. 


Filmy dokumentalne, homilie, zdjęcia, teksty publicystyczne i relacje ze spotkań oraz ponad 500 materiałów filmowych ze wszystkich pielgrzymek Jana Pawła II do Polski, Telewizja Polska udostępniła w dedykowanym Papieżowi serwisie jp2.tvp.pl.

 

 

 

Modlitwa

 

Boże Ojcze, Stwórco świata, wszechmogący i miłosierny, który z miłości do nas posłałeś na świat swojego Syna jako lekarza dusz i ciał, spójrz na swoje dzieci, które w tym trudnym momencie niepewności i lęku w wielu regionach Europy i świata, zwracają się do Ciebie szukając siły, zbawienia i pocieszenia. Uwolnij nas od chorób i strachu, ulecz naszych chorych, pociesz ich rodziny, daj mądrość rządzącym, energię i siłę lekarzom, pielęgniarkom i wolontariuszom, życie wieczne zmarłym. Nie opuszczaj nas w chwili próby, ale uwolnij nas od wszelkiego zła. O to Cię prosimy, który z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki. Amen.

Maryjo, Uzdrowicielko chorych i Matko nadziei, módl się za nami!